![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
     ![]() |
Poznaj Nas ![]()       ![]()             Dodatkowe |
• Wyjazdy na basen
• Wyjazdy do groty solnej
• Hipoterapia
• Dogoterapia
• Zajęcia artystyczne
• Muzykoterapia
• Religia
• Zajęcia indywidualne i grupowe logopedyczne, psychologiczne,
   fizjoterapeutyczne i rehabilitacyjne
Dogoterapia to metoda wspomagająca proces rehabilitacji i terapii
z udziałem odpowiednio wyszkolonych psów w celu pomocy osobom niepełnosprawnym i nieprzystosowanym społecznie. Dogoterapia polega na m.in.:
• poznawaniu budowy ciała psa
• kształtowaniu orientacji w schemacie własnego ciała
• doskonaleniu sprawności ruchowej
• stymulowaniu zmysłów: słuchu, wzroku, dotyku
• ćwiczeniu koncentracji uwagi
• wyzwalaniu spontanicznej aktywność dziecka w zabawie z psem
• trosce o higienę własną i psa – mycie rąk, czesanie, karmienie
• okazywaniu emocji i uczuć związanych z kontaktem ze zwierzętami
• naśladowaniu ruchu poprzez obserwowanie czynności wykonywanych przez psa
i naśladowanie ich np. chodzenie, siadanie, leżenie
• nauce samodzielności – samodzielne wykonywanie zadań z udziałem psa (chodzenie na smyczy, czesanie, elementy tresury)
• ćwiczeniach relaksacyjne
W zależności od stopnia niepełnosprawności, diagnozy i zaleceń lekarskich zajęcia są dopasowywane do konkretnych osób.
Hipoterapia jest to ukierunkowane działanie terapeutyczne mające służyć poprawie funkcjonowania człowieka w sferach fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i/lub społecznej, podczas którego, specjalnie przygotowany koń, stanowi integralną część procesu terapeutycznego. Realizowana jest przez wykwalifikowanego hipoterapeutę zgodnie z zaleceniami lekarza kierującego na hipoterapię i we współpracy z innymi specjalistami prowadzącymi danego pacjenta.
Oddziaływanie Hipoterapii:
1. Sfera fizyczna – podnoszenie ogólnej sprawności, normalizacja napięcia mięśniowego; torowanie prawidłowego wzorca chodu; poprawa koordynacyjnych zdolności motorycznych, głównie równowagi i poczucia rytmu; poprawa orientacji w przestrzeni i schemacie własnego ciała; stymulacja i normalizacja czucia głębokiego oraz powierzchniowego.
2. Sfera emocjonalno - motywacyjna – wzrost motywacji i akceptacji procesu terapeutycznego; zwiększenie poczucia własnej wartości; zmniejszenie zaburzeń emocjonalnych.
3. Sfera poznawcza – stymulacja odbioru wrażeń zmysłowych; poprawa percepcji wzrokowej i słuchowej; stymulacja uwagi, pamięci, myślenia, mowy; nabywanie
i rozwijanie nowych umiejętności.
Groty solne
Sól doskonale oddziałuje na skórę. Najważniejszym wydzielanym z soli pierwiastkiem podczas takiego seansu jest JOD, odpowiedzialny za prawidłowe działanie tarczycy oraz wzmacniający śluzówkę. Oprócz tego
w jaskiniowym mikroklimacie znajdują się także: wapń, magnez, potas, sód, żelazo, miedź, selen i brom. W większości wpływają one na wzmocnienie odporności organizmu, poprawę krążenia oraz uspokojenie nerwów. Zbawczy wpływ na zdrowie ma sól. Umieszczona praktycznie w każdym miejscu jaskini paruje wydzielając do powietrza zawarte w niej niezwykle cenne minerały. Taka inhalacja solami doskonale przeczyszcza drogi oddechowe. Dostarcza też do organizmu m.in. duże pokłady jodu – według niektórych godzina pobytu w grocie solnej jest jak trzydniowy pobyt nad morzem. Spokojna, kojąca muzyka, cisza
i klimat jaskini tworzą idealne warunki do relaksu i wypoczynku. Podczas takiej wizyty można wyciszyć się, a także zapomnieć o stresach, zmartwieniach i pędzie codziennego życia. Wypełniająca wnętrze groty sól paruje i wydziela szereg cennych dla ludzkiego organizmu mikro- i makroelementów. Podczas seansu przebywające osoby wdychają te niezbędne pierwiastki i dzięki temu uzupełniają ich braki. A co za tym idzie stają się zdrowsi i odporniejsi na wirusy i bakterie.
Muzykoterapia – dziedzina posługująca się muzyką lub jej elementami
w celu przywracania zdrowia lub poprawy funkcjonowania osób
z różnorodnymi problemami natury emocjonalnej, fizycznej lub umysłowej. Podstawowym środkiem oddziaływania w muzykoterapii jest dźwięk, muzyka, która często jest wyzwalaczem i katalizatorem przeżyć i emocji. Często stanowi tło lub uzupełnienie stosowanych technik psychoterapeutycznych czy ćwiczeń rehabilitacyjnych. Koncepcja „muzyki jako terapii” wyznacza muzyce priorytetowe miejsce w czasie każdej sesji. Uznaje się, że już sam kontakt z muzyką, jej odtwarzanie lub tworzenie ma znaczący walor terapeutyczny. Potocznie mianem muzykoterapii określa się niekiedy również terapię zajęciową, w której muzyka, śpiew, czy gra na instrumentach odgrywają podstawową rolę. W sesji muzykoterapii może uczestniczyć każda osoba, bez względu na poziom jej umiejętności muzycznych, stopień niepełnosprawności, czy rodzaj zaburzeń. Muzyka wpływa na: samopoczucie człowieka, napięcie mięśni, układ krążenia (podwyższa lub obniża puls), działa na układ pokarmowy i oddechowy, odpowiednio dobraną muzykę stosuje się w łagodzeniu bólu i w czasie zabiegów chirurgicznych, stomatologicznych, w położnictwie i ginekologii, oddziaływanie muzyką stosuje się w chorobach psychosomatycznych,
a także w rehabilitacji narządów ruchu Cele muzykoterapii: uspokojenie, rozluźnienie, poznanie (cel dydaktyczno-poznawczy), zabawa, poznanie siebie nawzajem, kulturotwórcza, wytworzenie za pośrednictwem muzyki równowagi pomiędzy sferą przeżyć emocjonalnych a procesami fizjologicznymi Funkcje: muzyka pozwala na docieranie do głęboko ukrytych konfliktów oraz wydobywa
i aktywizuje emocje, poprawa nastroju uczestnika oraz realizacja ćwiczeń zaburzonych sfer psychicznych, dostarczenie pozytywnych przeżyć uczestnikowi, pozwala na specyficzne doznania mogące doprowadzić do głębszego zainteresowania muzyką, wspólne przeżywanie pozytywnych emocji daje szansę na przełamanie barier nieśmiałości, rozładowanie napięcia, stwarzanie okazji do zabawy.
Basen
Podczas terapii w wodzie wykorzystywane są przede wszystkim jej właściwości fizycznych i ich działanie na ciało człowieka (wyporność, ciśnienie hydrostatyczne i opór). W połączeniu z zestawem ćwiczeń oraz wspólnych zabaw, umożliwiają dziecku odczucie nowego potencjału ruchowego, stwarzającego zupełnie nowe możliwości terapii niż tradycyjne ćwiczenia na sali. Wyporność Jest wykorzystywana do zmniejszenia sił grawitacyjnych działających na stawy. Umożliwia łatwiejsze poruszanie się ze zmniejszonym obciążeniem na mięśnie, stawy i kości. Ciśnienie hydrostatyczne Woda otaczająca ciało przyspiesza krążenie krwi, powodując lepsze ukrwienie tkanek. Obniża się wrażliwość stawów na ból, co powoduje zwiększenie ich ruchomości. Opór Umożliwia stymulację równowagi
i wzrost siły mięśniowej. Na lądzie opór odczuwalny jest wyłącznie w jednym kierunku, co prowadzi do przerostu i zaniku niektórych mięśni. Ponadto opór wpływa na pobudzenie wrażliwości sensorycznej Oddziaływanie wody na organizm, sprawia że terapia jest całkowicie bezbolesna i przyjazna dziecku. W połączeniu
z odpowiednio przeprowadzonymi zabawami i ćwiczeniami, dostarcza jedynych
w swoim rodzaju bodźców dla czucia powierzchniowego oraz głębokiego. Pozwala ona nabyć nowe umiejętności, zarówno w środowisku wodnym, jak i na lądzie.